Von den Kindern – Khalil Gibran – www.zwangsheirat.ch

Aus: Der Prophet, Erstausgabe 1923. Von Khalil Gibran, libanesischer Maler und Dichter, 1883-1931

Deutsch

Eure Kinder sind nicht eure Kinder.
Sie sind die Söhne und Töchter der Sehnsucht des Lebens nach sich selbst.
Sie kommen durch euch, aber nicht von euch,
Und obwohl sie mit euch sind, gehören sie euch doch nicht.

Ihr dürft ihnen eure Liebe geben, aber nicht eure Gedanken,
denn sie haben ihre eigenen Gedanken.
Ihr dürft ihren Körpern ein Haus geben, aber nicht ihren Seelen,
Denn ihre Seelen wohnen im Haus von morgen,
das ihr nicht besuchen könnt,
nicht einmal in euren Träumen.
Ihr dürft euch bemühen, wie sie zu sein,
aber versucht nicht, sie euch ähnlich zu machen.
Denn das Leben läuft nicht rückwärts, noch verweilt es im Gestern.

Ihr seid die Bogen,
von denen eure Kinder als lebende Pfeile ausgeschickt werden.
Der Schütze sieht das Ziel auf dem Pfad der Unendlichkeit,
und er spannt euch mit seiner Macht,
damit seine Pfeile schnell und weit fliegen.
Lasst euren Bogen von der Hand des Schützen auf Freude gerichtet sein.
Denn so wie er den Pfeil liebt, der fliegt,
so liebt er auch den Bogen, der fest ist.

Français

Vos enfants ne sont pas vos enfants.
Ils sont les fils et les filles de l’appel de la Vie à elle-même,
Ils viennent à travers vous mais non de vous.
Et bien qu’ils soient avec vous, ils ne vous appartiennent pas.

Vous pouvez leur donner votre amour mais non point vos pensées,
Car ils ont leurs propres pensées.
Vous pouvez accueillir leurs corps mais pas leurs âmes,
Car leurs âmes habitent la maison de demain, que vous ne pouvez visiter,
pas même dans vos rêves.
Vous pouvez vous efforcer d’être comme eux, mais ne tentez pas de les faire comme vous.
Car la vie ne va pas en arrière, ni ne s’attarde avec hier.

Vous êtes les arcs par qui vos enfants, comme des flèches vivantes, sont projetés.
L’Archer voit le but sur le chemin de l’infini,
et Il vous tend de Sa puissance pour que Ses flèches puissent voler vite et loin.
Que votre tension par la main de l’Archer soit pour la joie;
Car de même qu’Il aime la flèche qui vole, Il aime l’arc qui est stable.

Italiano

I vostri figli non sono figli vostri…
sono i figli e le figlie della forza stessa della Vita.
Nascono per mezzo di voi, ma non da voi.
Dimorano con voi, tuttavia non vi appartengono.
Potete dar loro il vostro amore, ma non le vostre idee.
Perché essi hanno i propri pensieri.
Potete dare una casa al loro corpo, ma non alla loro anima,
perché la loro anima abita la casa dell’avvenire che voi non potete visitare nemmeno nei vostri sogni.
Potete sforzarvi di tenere il loro passo, ma non pretendere di renderli simili a voi,
perché la vita non torna indietro, né può fermarsi a ieri.
Voi siete l’arco dal quale, come frecce vive, i vostri figli sono lanciati in avanti.
L’Arciere mira al bersaglio sul sentiero dell’infinito e vi tiene tesi con tutto il suo vigore affinché le sue frecce possano andare veloci e lontane.
Lasciatevi tendere con gioia nelle mani dell’Arciere,
poiché egli ama in egual misura e le frecce che volano e l’arco che rimane saldo

English

Your children are not your children.
They are the sons and daughters of Life’s longing for itself.
They come through you but not from you,
And though they are with you yet they belong not to you.
You may give them your love but not your thoughts,
For they have their own thoughts.
You may house their bodies but not their souls,
For their souls dwell in the house of tomorrow,
which you cannot visit, not even in your dreams.
You may strive to be like them,
but seek not to make them like you.
For life goes not backward nor tarries with yesterday.
You are the bows from which your children
as living arrows are sent forth.
The archer sees the mark upon the path of the infinite,
and He bends you with His might
that His arrows may go swift and far.
Let your bending in the archer’s hand be for gladness;
For even as He loves the arrow that flies,
so He loves also the bow that is stable.

Persisch

Arabisch

Kurmanci / Kurdisch

Zarokên we ne zarokên we ne. Ew kur û keçên bêrîkirina Jiyanê ne.
Ew di we re lê ne ji we tên.
Û tevî ku ew li cem we ne jî, ew ne malê ne.
Hezkirina xwe bidin wan lê ramanên xwe nedinê çimkî wan ramanên xwe bi xwe hene.
Hûn dikarin matî ji û çavneriyê li bedenên wan bikin lê ne li canên wan çimkî giyanên wan di jîngeha roja sibê ve dijîn ku hûn di xewnên xwe de jî nikarin biçinê.
Hûn dikarin tê bikoşin ku bişibin wan lê nedin xwe ku wan bişibînin xwe çimkî jiyan ber bi paş de naçerixe û di roja borî de jî nasekine.

Türkisch

Çocuklar sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayatın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da, sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır.
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez,
Dünle de bir alışverişi yoktur.

Siz yaysınız, çocuklarınız ise,
Sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür.
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek,
Okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin.
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar,
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.

Spanisch

Tus hijos no son tus hijos
Son hijos e hijas de la vida deseosa de sí misma.
No vienen de ti, sino a través de ti y aunque estén contigo no te pertenecen.
Puedes darles tu amor, pero no tus pensamientos,
Pues ellos tienen sus propios pensamientos.
Puedes hospedar sus cuerpos, pero no sus almas,
Porque ellas viven en la casa del mañana, que no puedes visitar ni siquiera en sueños.
Puedes esforzarte en ser como ellos, pero no procures hacerlos semejantes a ti
porque la vida no retrocede, ni se detiene en el ayer.
Tú eres el arco del cual tus hijos, como flechas vivas, son lanzados (…).
Deja que la inclinación en tu mano de arquero sea hacia la felicidad.

Albanisch

Ju jeni harqet prej të cilëve dërgohen tutje fëmijët tuaj si shigjeta të gjalla.
Ata janë bijtë e bijat e vuajtjes së jetës për veten.
Ata vijnë nëpërmjet jush, por jo prej jush. Dhe edhe pse janë me ju, nuk ju përkasin juve.
Mund t’u jepni dashurinë, por jo mendimet, sepse ata kanë mendimet e veta.
Ju mund t’ua strehoni trupin, po jo shpirtin, sepse shpirti i tyre qenëson në shtëpinë e së nesërmes,
të cilën ju nuk mund ta vizitoni – madje as në ëndërr.
Mund të përpiqeni të bëheni si ata, po mos kërkoni të fitoni pëlqimin e tyre për ju,
sepse as nuk shkon te mbrapa, as nuk vonohet me të djeshmen.
Ju jeni harqet prej të cilëve dërgohen tutje fëmijët tuaj si shigjeta të gjalla.
Shigjetari sheh këtë zhvillim në rrugën e pafundësisë dhe Ai jua drejton kahun që shigjetat të shkojnë shpejtas dhe larg.
Së këndejmi, le të jetë drejtimi juaj në dorën e shigjetarit për gëzim,
meqë ashtu siç Ai e do shigjetën që fluturon, e do edhe harkun që është i qëndrueshëm!

Tamilisch

குழந்தைகள் கலில் ஜிப்ரான்
உங்கள் குழந்தைகள் உங்கள் குழந்தைகள் அல்லர்,
அவர்கள் வாழ்விற்கு தன் மேலான எதிர்பார்ப்பின் குழந்தைகள்.
அவர்கள் உங்கள் மூலமாக வருகிறார்கள் உங்களிடமிருந்து அல்ல.
அவர்கள் உங்களோடு இருந்தாலும் உங்களுடையவர்கள் அல்ல.
நீங்கள் அவர்களுக்கு அன்பைத் தரலாம் சிந்தனையை அல்ல.
ஏனெனில் அவர்களுக்கும் சிந்தனை உண்டு.
அவர்கள் உடலுக்கு நீங்கள் அடைக்கலம் தரலாம் ஆன்மாவிற்கு அல்ல.
ஏனெனில் அவர்கள் ஆன்மா கனவிலும் காணவொணா நாளையில் நிலை
கொண்டுள்ளது.
நீங்கள் அவர்களைப் போல் இருக்கப் பாடுபடலாம்,
அவர்கள் உங்களைப் போல் இருக்கவெண்ணாதீர்.
ஏனெனில் வாழ்வு முன்னோக்கியே செல்கிறது.
நீங்கள் ஒரு வில், அதிலிருந்து செலுத்தப்படும் உயிரம்பு குழந்தைகள்.
எய்பவன் வில்லை நன்றாய் வளைத்து தூர பறந்து செல்லும் அம்புகளை எய்கிறான்.
நீங்கள் வளைவது சந்தோஷத்தில் இருக்கட்டும்.
ஏனெனில் நீங்கள் பறக்கும் அம்புகளை நேசிப்பதை போல
எல்லாம் வல்லவன் திடமான வில்களையும் நேசிக்கிறான்.